- شنگل و منگل (شَ گُ لُ مَ گُ)
شنگ و مشنگ هر دو به یک معنی. دزد و راهزن. (لغت فرس اسدی). نام دزدان. (حاشیۀلغت فرس اسدی). نام دو حرامی چون شنگ و مشنگ. (یادداشت مؤلف). و در حکایتی که زنان کودکان خرد را گویند نام دو بزغاله که مادر آنان به صحرا رفته بود و گرگ بیامد و هر دو را بخورد و بز چون بازگشت گرگ را به مبارزت طلبید و با شاخ شکم او بدرید و دو فرزند او از شکم گرگ بیرون جستند. (یادداشت مؤلف). شنگ و مشنگ و شنگل و منگل این همه دزدان باشند. (حاشیۀ فرهنگ اسدی نخجوانی). نام دو دزد معروف. (فرهنگ شعوری)
